- "Sheeva? O niej chyba mówił ten koleś, Red Eye... Jest źle... Bardzo źle. Gdzie jest ten młodziak? Nosz kur... jak zwykle jestem zdany sam na siebie......" - Pomyślałem, po czym zerwałem się na równe nogi. Chwyciłem za rękojeść wakizashi, po czym wyciągnąłem trochę ostrze i schowałem je szybko. Można było usłyszeć szczęknięcie metalu.
- Ikuze!!
Pobiegłem drogą, którą wcześniej zdawał się iść Kapitan. Po drodze widziałem zabite wilki.
- "Chyba dobrze idę..." - Pomyślałem. W tym momencie przypomniały się stare czasy... Gdy jeszcze byłem zwykłym lekarzem w Shikimotsuki, który oprócz wykształcenia lekarskiego mógł się pochwalić również wprawnym władaniem bronią białą...
- Nero!! Nero!!! Zaczekaj chwilę!
- Przecież wiesz, że i tak mnie dogonisz, po co więc wołasz?
- Tak dla żartu.
- Eh, Saru, Saru... Nic się nie zmieniłeś...
Nero i Saru uścisnęli sobie dłonie. Saru był najzwinniejszym chłopakiem w wiosce. Nikt nie dorównywał mu szybkością i umiejętnością skakania po drzewach. Jego rodzice chyba przewidzieli jego przyszłość.
- Może i się nie zmieniłem, ale ty za to wydoroślałeś! Z wywijającego patykiem chłopaczka zmieniłeś się w niezłego przystojniaka. - Tu Saru urwał, puścił oczko do Nero i poszturchał go łokciem. - Patrz na te dziewczyny, jak się na ciebie patrzą...
- Prędzej na ciebie, chłopie.
- Oj, ty zawsze taki nieśmiały i skromny byłeś.
Nero obejrzał przyjaciela i zauważył jego ranne nogi iręce.
- Widać, że nie uważasz na siebie podczas tych swoich akrobacji...
- Aa tam, to nic.
- Lepiej odwiedź mnie w moim gabinecie. Trzeba to obejrzeć.
- Oj, dobra, dobra... Dobaczymy się później. Tymczasem, na razie! - Saru pobiegł drogą do swojego domu. Nero westchnął i poszedł do siebie.
2 miesiące później
- Saru! Miałeś mnie odwiedzić!
- Ale to nowe rany są... Z tamtymi sobie poradziłem...
- I tak masz mnie odwiedzić!!
- Uuuum! Dobra! Nie dasz mi z tym spokoju...
- Nie dam, pamiętaj, że nie możesz tego lekceważyć!
W tym momencie Nero wrócił do rzeczywistości. Wtedy jego życie dokumentnie się zawaliło. Chłopak otarł oczy z łez, po czym biegł dalej. Jego drogę zastąpiły dwa skaczące na niego wilki. Nero dobył wakizashi i i rapiera, po czym przeciął obu "przeciwników". Wilki padły bez życia na glebę. Nero schował oręż, po czym dotarł na statek.
- Kapitanie! Kapitanie! Sheeva jest w mieście i nas szuka! Do tego wzięła zakładników! Ten koleś z goglami na pewno jest w to zamieszany!